Pustaki wentylacyjne
stosowane są do budowy grawitacyjnych i mechanicznych ciągów wentylacyjnych w budynkach mieszkalnych, przemysłowych i obiektach użytku publicznego. Dzięki temu następuje naturalna, samoistna wymiana zanieczyszczonego wewnątrz pomieszczenia powietrza z dostarczanym świeżym powietrzem z zewnątrz. Takie kanały obowiązkowo muszą znajdować się w każdej kuchni, łazience i toalecie, a także w innych pomieszczeniach, szczególnie tych bez okien.
Bezwzględnie trzeba dbać o właściwą drożność tych kanałów, zwłaszcza tam, gdzie funkcjonują piecyki (kuchenki) gazowe i węglowe.
Pustaki wentylacyjne wykonane są z lekkiego keramzytobetonu w klasie LB5, o dużej wytrzymałości na ściskanie i lekkiej wadze co umożliwia szybki i łatwy montaż. Charakteryzują się wysoką izolacyjnością akustyczną, ognioodpornością oraz mrozoodpornością. Najważniejszą zaletą elementów prefabrykowanych są niewielkie wymiary zewnętrzne, dzięki którym komin zajmuje mniej miejsca. Także zbudowanie takiego komina wentylacyjnego zabiera mniej czasu niż wymurowanie komina wentylacyjnego z cegły.
Pustaki wentylacyjne znalazły również zastosowanie w systemach kominowych do gazu, gdzie sa wykorzystywane jako obudowa wkładu kwasoodpornego a zarazem spełniają zadanie czerpni powietrza. Wysokość każdego pustaka wynosi 33cm. Do wybudowania 1 metra komina zużywa się 3szt, łączone zaprawą cementowo-wapienną o grubości spoiny ok 10mm.
Przewody wentylacyjne montuje się na przygotowanym fundamencie jako konstrukcje samonośne z zachowaniem odległości od elementów nośnych budynku. W miejscu, gdzie wentylacja przechodzi przez strop i dach, trzeba pozostawić szczelinę dylatacyjną (3-4cm) i wypełnić ją niepalnym materiałem izolacyjnym (na przykład wełną mineralną).
Komin dodatkowo należy przymocować do więźby dachowej za pomocą kątowników i śrub.
Należy pamiętać, że przewody wentylacji grawitacyjnej można wykorzystywać w budynkach nie wyższych, niż na wysokość 8 kondygnacji. W ostatnim pustaku przewodu wentylacyjnego wycina się otwory w dwóch przeciwnie do siebie ułożonych ściankach. Na zewnątrz komina lub przewodu wentylacyjnego jego powierzchnię trzeba otynkować i obmurować (na przykład cegłą) albo obłożyć blachą.
